De Mekongdelta

4 december 2014
Mekong delta, 34 graden en klam, maar wel droog......!

Vanmorgen vroeg uit bed. Omdat onze fietstocht gisteren niet door kon gaan ivm het extreme weer, werd dit vanmorgen ingehaald. Dat hield in dat we om 07.30 uur klaar mochten staan. Een korte nacht dus.
Spijt kregen we daar allerminst van. Met een man of 20 aanvankelijk door het mierennest van Ben Tre was een belevenis. Nadat we de brug waren gepasseerd kregen we waar voor ons geld. Wij fietsten door uitgestrekte kokosnootplantages. Het was een keurig betonnen fietspad dat zich wel door een oerwoud leek te kronkelen. Af en toe onderbroken door een horde in de vorm van een stijl primitief bruggetje. Je kwam ogen te kort. Iedereen zwaaide naar die groep maffe Hollanders op hun fietsen. We maakten een stop bij een Vietnamese familie die ons letterlijk in hun keuken liet kijken. Super leuk om te zien hoe primitief deze mensen overleven door het maken van stromatten. De man des huizes was helaas slachtoffer geworden van een van de landmijnen die nog steeds in grote getalen onder de grond liggen en nog jaarlijks slachtoffers maken. Na een glas thee en gebakken rijstbladeren met gembersnoepjes werd er een bezoek gebracht aan een schooltje en we zagen hoe cassave geoogst en geplant werd.
Na terugkomst in het hotel Viet Uc was er een half uurtje om het luie zweet af te wassen. Hierna koffers naar de bus en op weg naar onze verblijfplaats voor de volgende nacht.
Onderweg bezochten we een oorlogskerkhof ter nagedachtenis aan de 3 miljoen omgekomen Vietnamezen. De begraafplaats was echter alleen ter nagedachtenis van de gesneuvelde Noord Vietnamezen. Zo werkt dat in dit land. De grote leider Ho Chi Minh had dit zo bepaald in zijn testament. Vanaf hier naar de boottocht in de Mekong delta over de Mekong rivier met z'n duizenden zijtakken. Op sommige plekken is de rivier zelfs 2 kilometer breed. Heel speciaal om dit mooie en bijzondere land weer een keer vanaf het water te zien. Wat een bedrijvigheid. We maakten een stop bij een fabriek waar allerhande snoep werd gefabriceerd. Later werd er een stop gemaakt voor de lunch bij Vietnamezen in de tuin. Deze lunch was weer overdadig. Ik werd hier al snel bevriend met een kleine Vietnamees die mijn behaarde armen en benen fascinerend vond. Van hieruit met de boot, via allerhande zijtakken van de rivier, naar de aanlegsteiger voor de boot. Maar niet voordat iedereen van de kapitein een heerlijke kokosnoot kreeg aangeboden. Bij de aanlegsteiger stond onze bus al te wachten. Vanaf hier was het 85 kilometer naar ons hotel Fortuneland in Can Tho. Hier is de laatste kans een baantje te trekken omdat ons hotel in Ho Chi Minh City geen zwembad heeft. Ik schrijf dit verslag terwijl we ons verplaatsen na de boottocht op weg naar het hotel Fortuneland. Inmiddels regent het weer. Gelukkig slechts 20 min. Deze regenbui hoort echter bij dit land zoals je met een ontbijt de dag begint. Rond 17.00 uur hopen we aan te komen bij ons hotel. Morgen ongetwijfeld meer nieuws. Dan is Tilly weer jullie auteur.
Fijne vakantiegroetjes,........4luckyfriends